Εκδήλωση Τ.Ο. ΚΚΕ Πειραιά για τη συμβολή των γυναικών στην ταξική πάλη στον Πειραιά

Λεπτομέρειες: Δημοσιεύτηκε στις Πέμπτη, 17 March 2016 23:03

Στη συμβολή των γυναικών στην ταξική πάλη στον Πειραιά ήταν αφιερωμένη η μεγάλη εκδήλωση που διοργάνωσε η ΤΟ Πειραιά της ΚΟΑ του ΚΚΕ το απόγευμα της Τετάρτης.

Μια έκθεση με υλικό από το ιστορικό Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ καλωσόριζε τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση, μέσα από την οποία ζωντάνευαν στιγμές της πάλης του γυναικείου κινήματος στα εργοστάσια και τις μεγάλες επιχειρήσεις της εργατούπολης του Πειραιά, με ξεχωριστή την πρώτη απεργία γυναικών, που πραγματοποιήθηκε στο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας του Ρετσίνα, στις 13 Απρίλη του 1892. Ο Πειραιάς πάντα ήταν πόλη που συγκέντρωνε την εργατική τάξη λόγω του λιμανιού, αλλά και των βιομηχανιών που φιλοξενούσε. Και σήμερα στον Πειραιά δουλεύουν χιλιάδες γυναίκες στο εμπόριο, τις τηλεπικοινωνίες, στον επισιτισμό κ.λπ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο σύνολο των εργαζομένων στον Πειραιά, το 30% είναι γυναίκες, ενώ στους ανέργους το ποσοστό ανεβαίνει στο 40%.

Η εκδήλωση άνοιξε με την απαγγελία του ποιήματος «Στη Γυναίκα» του Μπ. Μπρεχτ, παράλληλα με την προβολή οπτικού υλικού με ντοκουμέντα από τα πρώτα βήματα της οργάνωσης της πάλης των εργαζόμενων γυναικών μέχρι σήμερα.

01/10

Οι συγκεντρωμένοι είχαν, επίσης, την ευκαιρία να απολαύσουν μια θεατρική παράσταση που με μεράκι επιμελήθηκε η Θεατρική Ομάδα του Γυναικείου Συλλόγου Κερατσινίου - Δραπετσώνας «Στοργή του παιδιού» (μέλος της ΟΓΕ). Η παράσταση αποτέλεσε σύνθεση των έργων: «Η Απεργία» του Γ. Σκούρτη, «ο Δράκος» του Ε. Σβαρτς και «Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο» του Τ. Λειβαδίτη και απέδωσε με γλαφυρότητα τη δύναμη της οργανωμένης πάλης της εργατικής τάξης στη σύγκρουσή της με την εργοδοσία στο χώρο δουλειάς, στο εργοστάσιο.

Απευθυνόμαστε θαρρετά στις γυναίκες της εργατικής τάξης

«Οι γυναίκες εκείνη την εποχή δεν διαννοούνταν να αποφασίσουν σχεδόν τίποτα μόνες τους, που αφορούσε τον εαυτό τους, τις υποθέσεις τους, χωρίς την ανδρική συγκατάθεση» ανέφερε η Λουΐζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που κάνοντας την κεντρική ομιλία στην εκδήλωση, αναφέρθηκε στην ιστορική απεργία των γυναικών το 1892 και συμπλήρωσε: «Μέσα σε αυτό το πλέγμα πρέπει να εκτιμηθεί τι σήμαινε να παρατήσουν την εργασία τους 60 κορίτσια, να προσυνεννοηθούν και να συγκεντρωθούν στη Λάκκα του Βαβούλα, εδώ στον Πειραιά και να πάνε να διεκδικήσουν από τον εργοστασιάρχη.

Η Λ. Ράζου αναφέρθηκε και στη σύγχρονη κατάσταση των γυναικών των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, που όπως είπε μπορεί να έχουν κατακτήσει νομικά ίσα δικαιώματα, όμως το κεφάλαιο και το κράτος του, τους επιφυλάσσει μια σειρά από από βάσανα λόγω της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Αναφέρθηκε, επίσης, στην τεράστια πνοή που έδωσε στην πάλη των γυναικών η ίδρυση του ΚΚΕ το 1918, που με «τα ριζοσπαστικά του αιτήματα, την κοπιαστική, βασανιστική δουλειά, πολιτική και διαφωτιστική, έγινε κατορθωτό χιλιάδες γυναίκες να μπουν στο δρόμο της πάλης και να γράψουν χρυσές σελίδες σε όλες τις στιγμές της ταξικής πάλης στη χώρα μας και στον Πειραιά».

Η Λ. Ράζου στην ομιλία της αναφέρθηκε και σε άλλα παραδείγματα που φωτίζουν τη συμβολή των γυναικών της εργατικής τάξης στην ταξική πάλη: Από απεργίες και διεκδικήσεις σε εργοστάσια, μέχρι τη γυναίκα μαχήτρια του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και του ΔΣΕ, που με το όπλο στο χέρι στάθηκε περήφανη ακόμα και απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα, όπως η θρυλική Διαμάντω Κουμπάκη στο Μπλόκο της Κοκκινιάς τον Αύγουστο του 1944.

Το στέλεχος του Κόμματος αναφέρθηκε στην ανάγκη συνειδητοποίησης ότι «η προβολή και η διεκδίκηση των ιδιαίτερων αναγκών των γυναικών, οι όροι και οι προϋποθέσεις ικανοποίησής τους, είναι όρος για τη χειραφέτηση ενός μεγάλου μέρους της εργατικής τάξης, που χωρίς αυτό η μάχη για την απελευθέρωσή της από την καπιταλιστική εκμετάλλευση γίνεται πιο δύσκολη».

Ολοκληρώνοντας, η Λ. Ράζου υπογράμμισε ότι «σήμερα έχουμε την πείρα, έχουμε τη γνώση, έχουμε σύγχρονες επεξεργασίες, που με συλλογικό τρόπο σαν Κόμμα έχουμε διαμορφώσει. Γι' αυτό μπορούμε να απευθυνθούμε θαρρετά και στις γυναίκες της εργατικής τάξης και να ισχυροποιήσουμε και οργανωτικά το Κόμμα μας...».